Birlikte olunca, her zorluk kolay olur.

Münevver Şefik Fergar İlkokulu’nda öğrencilerin oluşturduğu içinde sınıfımızından küçük yazarların ve ortak bir sınıf hikayemizin olduğu kitap yayımlandı. 

Başta sadece bir proje için hazırlanan küçük kitap şimdi kocaman oldu ve basıldı. Mezuniyetleri yaklaşan bütün öğrencilerime ve bana güzel bir anı kaldı. 

Daha neler yaşarım bilmiyorum ama şu ana kadar çok keyifli iki yılı geride bıraktım. Çok güzel öğrenciler ve değerli öğretmenler harika yöneticiler tanıdım.

Emeği geçen herkese teşekkürler 🙏🏻 

 4/A’NIN SIRRI

Kadıköy’de bir ilkokul vardı; adı Münevver Şefik Fergar İlkokulu. Bu okulun en hareketli sınıfı ise hiç şüphesiz 4/A’ydı. Öğretmenleri Hülya Hanım, sabırlı mı sabırlıydı ama bu sınıfla her gün mini bir maceraya çıkıyordu.

Bir gün, sabah derse girerken Hülya Öğretmen, sınıfa gülümseyerek seslendi:

“Bugün okulda bir define haritası bulundu! Ve yalnızca en uyumlu sınıf bu gizemi çözebilir!”

Sınıfta bir anda kıyamet koptu.

Muhammed Eren hemen ayağa fırladı: “Ben haritaları çok iyi okurum!”

Hüseyin Emre yanına gelip omzuna dokundu: “Ama pusulasız olmaz, onu ben getiririm!”

Poyraz Çullu, düşünceli görünüyordu bu işe iyice odaklanmıştı. 

Mert gözlüğünü düzeltti: “Mantıklı düşünmeliyiz çocuklar, önce ipuçlarını toplayalım.”

Muhammed Ali defterini kaptı: “Ben notları tutarım!”

Zümra gülerek araya girdi: “Siz koşun bakalım, ben gizli şifreleri çözerim.”

Hüseyin Haydar bir süre düşündü, sonra ciddi bir ifadeyle: “Ben sınıfın güvenliğini sağlarım.”

Enejan, hemen Zümra’nın yanına geçti: “Şifre çözmede ben de varım!”

Koridorda iz peşinde ilerlerken bir ses duyuldu:

Nur: “Sessiz olun, biri bizi izliyor olabilir!”

Abdullah Ege, gizlice ilerleyerek bir çöp kutusuna baktı: “Burada bir not var!”

Esila Defne notu alıp okudu: “’En yüksektekine bak, sırrı orada saklı.’ Ne demek bu?”

Poyraz Kerim gözlerini tavana dikti: “Sanırım çatıda bir şey var!”

Çatıda eski bir kutu bulundu. Kutunun üzerinde bir şifre vardı.

Ebrar kutuya dikkatlice baktı: “Ben kombinasyonu çözmeye çalışayım.”

Arif elini kaldırdı: “Ben de kutuyu açınca çıkabilecek tuzaklara karşı hazırım!”

Hira Nur yanlarında sessizce dua ediyordu: “Lütfen bu macera iyi bitsin.”

Ömer Akif, çantasından büyüteç çıkararak harfleri inceledi: “Bu kilit, dört harfli bir kelimeyle açılacak.”

Elif son ipucuna baktı ve heyecanla bağırdı: “Cevap sınıfımızın adı: 4/A!”

Kutuyu açtıklarında içinden bir mektup çıktı:

“Sevgili çocuklar, bu okulda en değerli hazine sizsiniz. Birbirinizi dinlemeyi, birlikte çalışmayı ve paylaşmayı öğrenmeniz için bu oyunu hazırladım. – Hülya Öğretmen”

Sınıfın tamamı alkışladı. O gün herkes birbirine daha çok yaklaştı.

Ve 4/A’nın sırrı şuydu:

“Birlikte olunca, her zorluk kolay olur.”